Το όπλο
στο τεντωμένο χέρι μου, ήταν παγωμένο και βαρύ. [...] Το τρομοκρατημένο πρόσωπό του, μου πρόσφερε απέραντη ικανοποίηση και
γαλήνη. Το δεξί του μάτι κουνιόταν νευρικά και ήταν απόλυτα ακίνητος [...]
[...]Έκλεισα
το ένα μου μάτι και σημάδεψα κατευθείαν στο κέντρο του μετώπου του. Ήμασταν πολύ
κοντά. Δεν υπήρχε περίπτωση να αστοχήσω, παρόλο που είχα να ακουμπήσω όπλο από
το στρατό. Σταμάτησα να αναπνέω κι άρχισα να πιέζω το δάχτυλό μου στην σκανδάλη.[...]
Η συνέχεια ΕΔΩ
