Περιπέτεια στην Πάργα
«Στάδιο
3: Παραλίγο, νεκρός…»
Με το που άνοιξα τα μάτια μου κατάλαβα πως κάτι
δεν πήγαινε καλά... Με όση δύναμη μπορούσα να συγκεντρώσω, προσπάθησα να σηκώσω τον
κορμό μου. Δεν τα κατάφερα, ήμουν
δεμένος. Καθώς η άχλη του ύπνου άρχισε να καθαρίζει από το μυαλό μου,
αισθάνθηκα ανώμαλο έδαφος κάτω από την πλάτη μου[...]
[...] Το τρένο πλησίαζε
αδυσώπητο και εγώ ήμουν απλά ανίκανος να φύγω από το δρόμο του. Άρχισα να ουρλιάζω... [...]
[...] Αυτός ήταν σίγουρα, δεν
υπήρχε περίπτωση να κάνω λάθος. Βρισκόταν έξω από το σπίτι μου και με παρακολουθούσε!
Η συνέχεια ΕΔΩ