Ο Χρόνος Κυλά...

... "Τα χρόνια περνούν από πάνω μας σαν νερό.

- Η θάλασσα είναι μια γυναίκα πανώρια, μας απαντούσε. Το δέρμα της άλλοτε απαλό και λείο και άλλοτε άγριο και σκράτζο. Τα χείλη της, τη μια μισάνοιχτα έτοιμα να σου χαρίσουν όση ηδονή μπορεί να κρύβει ο μικρός μας κόσμος και την άλλη σφιχτά κλεισμένα και αγριωπά  έτοιμα να σου κάνουν το μεγαλύτερο κακό. Τα μάτια της καμωμένα θαρρείς , από καθάριο κεχριμπάρι σε κοιτάζουν πάντα με αγάπη. Την αγάπη της, τη νιώθεις και τις καλές μέρες που αλάργα στα νερά μεταφέρεις το αγώι σου με ασφάλεια, μα και όταν μέσα στον κακό χαλασμό με τον αέρα να λυσσομανάει, σε χτυπούν τα κύματα αλύπητα και το σκαρί σου μοιάζει τελειωμένο λες..."

     απόσπασμα από το διήγημα με τίτλο: "Η Γυναίκα Του Κυρ Μέντιου"

Δια Χειρός James Antoniou (2014)